การทดลองแบ่งเป็น 3 ขั้นตอนด้วยกัน คือ การเตรียมสารดูดซับ การเตรียมสารละลายและการทดลองการดูดซับ Pb (II) ของวัสดุธรรมชาติทั้ง 3 อย่าง
เริ่มต้นจากการนำเปลือกไข่ เปลือกหอยแครง และเปลือกหอยแมลงภู่มาอบแห้งบดให้ละเอียด จากนั้นเตรียมสารละลายทุกชนิดที่เกี่ยวข้องกับการทดลอง
ส่วน การดูดซับ Pb (II) เริ่มที่ใส่สารละลายลงในขวดสกัดที่มีสารดูดซับแต่ละชนิดอยู่ คนด้วยเครื่องคนแม่เหล็กเป็นเวลา 1 ชั่วโมง หลังจากนั้นก็แยกสารละลายออกจากสารดูดซับโดยใช้การกรองสุญญากาศผ่าน กระดาษกรอง ตรวจหาปริมาณ Pb (II) หลังการดูดซับเปรียบเทียบกับค่าเริ่มต้น แล้วจึงทดลองแบบเดียวกันกับสารละลายชนิดอื่น ๆ
ผลที่ได้ พบว่า การที่มีโซเดียมไนเตรต โพแทสเซียมไนเตรต และโซเดียมแอซิเตต ในสารละลาย Pb (II) ทำให้ความสามารถในการดูดซับ Pb (II) ของสารดูดซับทุกชนิดลดลง ยกเว้นในกรณีที่ใช้เปลือกหอยแครงเป็นสารดูดซับและมีตัวกลางเป็นสารละลาย โซเดียมแอซิเตต
นอกจากนั้นยังพบด้วยว่า การเปรียบเทียบความสามารถในการดูดซับ Pb (II) ของสารดูดซับทั้ง 3 ชนิดในทุก ๆ สารที่ใช้ทดลอง ปรากฏว่าเปลือกหอยแครงมีความสามารถในการดูดซับมากกว่าเปลือกหอยแมลงภู่และ เปลือกไข่ตามลำดับ โดยหอยแครงสามารถดูดซับโซเดียมแอซิเตตได้ดีที่สุด.
ที่มา: www.dailynews.co.th
1 ความคิดเห็น:
เก่งจัง
แสดงความคิดเห็น